Ringstand 58c - podstawowy schron bojowy "twierdzy Włocławek"

Podstawowym schronem bojowym stosowanym do budowy umocnień w 1944 roku w centralnej Polsce był Ringstand 58c (Bauform 201), zwany potocznie „tobrukiem”, oczywiście nie był to jedyny stosowany typ schronów, ale ze względu na łatwość i szybkość wykonania był on najpowszechniej stosowany.

Schrony typu Ringstand występowały w wielu różnych odmianach – od tych najpopularniejszych 58c i d po schrony przeznaczone dla moździerzy, pod zabudowę wieżyczkami czołgów, wielokomorowe itp. Ale na dwóch pozycjach pod Piotrkowem Kujawskim odnalazłem kilka schronów, które odstają od reszty. Co więcej, nie sposób odnaleźć tej odmiany w instrukcjach niemieckich ani na starych fotografiach.

W okolicach Włocławka udało mi się namierzyć tylko trzy większe schrony betonowe, wszystkie typu Regelbau 668. Są to schrony przeznaczone dla sześcioosobowej załogi gwarantujące dość bezpieczne i komfortowe warunki. Nie wiem w jakim stopniu wyposażone były znalezione schrony, bo śladów wyposażenia pozostało niewiele, nie wiem nawet czy były one w pełni ukończone.

Bardzo często w moich opowieściach o „twierdzy” przewijają się wspominki o rowach przeciwczołgowych (przeciwpancernych). Przyszła pora, aby trochę więcej powiedzieć na ich temat, w szczególności jak wyglądały i jak powstawały. Co ciekawe spore fragmenty rowów przetrwały do dziś.

O tym, czym są okopy wie chyba każdy. Nie każdy jednak wie, według jakich zasad były budowane i w jakiej skali. Krótko więc omówię ten rodzaj umocnień ziemnych, bo w okolicach Włocławka wykopano ich setki kilometrów.