Kolejną bardzo malowniczą i wyraźnie zarysowaną pozycją obronną jest pozycja na granicy wsi Plebanka i Opatowice pod Radziejowem. Niektórzy mogliby uznać ją za element pierścienia obronnego Radziejowa, ale jest ona znacznie wysunięta a do tego bliżej centrum miasta znajduje się kolejny punkt obronny.

Radziejów w czasach II wojny światowej był znacznie mniejszy, Plebanka i Opatowice leżały więc dalej od miejskiej zabudowy, stąd moje wyodrębnienie tej pozycji jako osobnego punktu „twierdzy Włocławek”.

Niestety nie wiem zbyt wiele o historii tych miejscowości. Pozycja obronna znajduje się na imponującym wzgórzu w widłach dróg z Radziejowa na Bytoń i na ówczesne Faliszewo (Stróżewo). W tamtych czasach to właśnie ta druga droga była znacznie ważniejsza, dziś jest drogą drugorzędną. Na wzgórzu, na którym obecnie są pola uprawne, las i elektrownia wiatrowa, znajduje się kilka betonowych „tobruków”, z których rozciąga się majestatyczny widok na okolicę. Na tej pozycji oprócz "tobruków" mamy też większy schron bierny, prawdopodobnie jest to Regelbau 668, ale nie mam pewności, gdyż z ziemi wystaje jedynie fragment betonowego nadproża. 

Większość schronów znajduje się na polach, dlatego lepiej zwiedzać to miejsce poza okresem wegetacyjnym, jeden ze schronów jest na ogrodzonej działce, więc nie ma do niego dostępu. Nie mam także pewności, czy w ogrodzonym lesie na szczycie wzgórza nie ma kolejnego „tobruka”.

Na zachód od wzgórza ciągnęła się linia okopów i rów przeciwczołgowy w stronę Radziejowa. Dalej był kolejny rów, który opasał miasto od zachodu.

Mapa: OpenStreetMaps