Przy szosie z Bogucina do Starego Witoszyna w połowie drogi po prawej stronie jest niewielki las, w jego środku młodnik a przy młodniku pozostałości i samotny „tobruk”. Tak naprawdę pozycja ta jest w Wilczeńcu Boguckim, ale na potrzeby mojej opowieści połączyłem ją z Wiczeńcem Fabiańskim.

Schron jest niemal całkowicie odkopany, znajduje się skarpie kilkadziesiąt metrów od szosy, ale z drogi go nie widać. Co więcej dojście do niego nie jest takie łatwe, bo całą skarpę porastają różnego rodzaju krzewy i chwasty.

Na zdjęciach satelitarnych widać, że „tobruk” stoi na połączeniu dwóch linii okopów, prawdopodobnie całe wzgórze było umocnioną pozycją strzegącą tej drogi. W lesie po drugiej stronie także da się zauważyć relikty okopów. Nieco dalej w kierunku Starego Witoszyna ciągnie się także rów przeciwczołgowy, który zaczyna się przy Wiśle a kończy dopiero w Cypriance.

Sam schron niczym specjalnym się nie wyróżnia poza olbrzymim białym zaciekiem nad wejściem i po jego lewej stronie.