Oprócz omówionych wcześniej schronów w Wichowie jest jeszcze jedna linia obrony. Biegnie ona przez niewielkie wzgórze i składa się z trzech schronów.

Schrony rozłożone były w linii północny zachód – południowy wschód na odległości około 300 metrów. Piszę były, bo jeden ze schronów został wykopany w trakcie wydobycia piasku i niemożliwym jest ustalenie jego pierwotnego położenia. Oprócz schronów nie zachowały się tu żadne pozostałości umocnień poza pewnymi metalowymi elementami położonymi niedaleko jednego ze schronów na szczycie wzgórza. Widoczne na zdjęciach słupek betonowy oraz betonowy fundament z metalowymi uchwytami stoją na tyłach linii schronów. Nie wiem, jakie były ich pierwotne przeznaczenia, być może był tu masz radiowy albo stanowisko artylerii?

Pierwszy ze schronów leży wykopany w zakrzaczonym wyrobisku. Dojście do niego nie jest łatwe, a jego odnalezienie bez dokładnych namiarów niezwykle trudne. Byliśmy tam z Karolem i udało się go znaleźć dzięki pomocy chłopca z gospodarstwa, w którym byliśmy wcześniej. Schron leży wywrócony do góry spodem.

Idąc dalej 100 metrów na południowy wschód na niewielkiej polance jest kolejny schron, głęboko zakopany, jedynie od strony wejścia częściowo odkryty. Właśnie w jego pobliżu są wspomniane wcześniej betonowe elementy.

Najłatwiej odnaleźć trzeci schron, wystarczy utrzymać kierunek a potem nie schodzić z leśnej drogi. Nie sposób go nie zauważyć, wystaje dość mocno ponad poziom gruntu. To kolejny malowniczo położony schron na mapie „twierdzy”. Niestety łatwy do niego dostęp ma swoje minusy – jak wszystkie „tobruki”, które łatwo odnaleźć, tak i ten jest zaśmiecony.

Po raz kolejny pojawia w takich miejscach wątpliwość – czy warto upowszechniać wiedzę o położeniu „tobruków”, zwłaszcza namiarów GPS… Z jednej strony chciałoby się ocalić je od zapomnienia, z drugiej jak zaczną być nawiedzane przez śmiecące i niszczące te miejsca bezmózgi, to może lepiej sobie to darować?