Schrony w Warząchewce Królewskiej, w tzw. Płaszczyźnie stanową razem ze schronami w Budziarach najdalej na południe wysunięty punkt w południowym łuku umocnień Włocławka. Takie ustawienie schronów umożliwiało oskrzydlenie wroga atakującego wzdłuż drogi krajowej oraz zabezpieczało od tej strony stację kolejową w Warząchewce. Nie bez znaczenia zapewne była także pobliska przeprawa przez Rakutówkę od strony Gołaszewa.

Niestety w Warząchewce królewskiej zachował się jeden tobruk, a przynajmniej tyle udało mi się odnaleźć. Niestety stoi on na działkach budowlanych, więc zapewne i on wkrótce zniknie. Już teraz składowany jest przy nim gruz.
Schron jest nieco uszkodzony, a co ciekawe zupełnie odwarstwił się od stropu próg zapobiegający obsypywaniu się ziemi na wejście.

Drugi schron, który jeszcze można wypatrzeć na zdjęciach satelitarnych Google, obecnie jest już zupełnie zasypany stertą gruzu. Znajdował się on około 200 m na południowy wschód od wyżej wspomnianego.
W tej okolicy znajdował się podobno jeszcze jeden schron, stał przy drodze w kierunku Warząchewki Polskiej, niestety został on zakopany kilka lat temu.