Schrony w głównej części pozycji w Ludwinowie są bardzo blisko siebie, ale takie ustawienie ma swoje wady w warunkach bojowych. Skupienie ognia z jednego kierunku i skupienie obrońców w jednym miejscu nie jest rozsądne, ale niemieccy planiści byli tego świadomi i wyznaczyli dwa skrzydła tejże pozycji.

 

Na wschód od głównej części pozycji (czyli w kierunku Warząchewki) w odległości ok. 400 m znajdują się dwa Ringstandy 58c ustawione bardzo blisko siebie, dzieli je ok. 20 metrów. Schrony obecnie znajdują się w gęstych zaroślach i dotarcie do nich nie jest łatwe. Tobruki są głęboko osadzone i tylko od strony wejść widać nieco ścian.

I kolejny:

Około 450 m w kierunku zachodnim od skrzyżowania w Ludwinowie stoi samotny tobruk, który stanowił skrzydło tej pozycji oraz zamykał drogę podejścia do gajówki Zofiówka (Zofjówka, Zofijófka, Zofijówka – takie wersje nazwy widnieją na mapach, nie wiem jaka jest właściwa pisownia), przy której wyznaczono kolejną pozycję obronną.

To był pierwszy tobruk, w którym zauważyłem odmienną budowę, tj. bez schodów i z obiema izbami na tym samym poziomie. Wtedy jeszcze nie wyciągnąłem z tego faktu żadnych wniosków, przeszło mi przez myśl, że może ktoś zwyczajnie spaprał robotę. Dopiero gdy okazało się, że jest takich schronów więcej doszedłem do wniosku, że to przemyślana adaptacja do miejscowych warunków.

Brakuje tutaj schodów

W tej izbie amunicyjnej nie sposób się wyprostować.