Gapiak to potoczna nazwa terenu między rzeką Zgłowiączką a Dobierzynem w okolicach ujścia do Zgłowiączki rzeki Chodeczki. Dolina Zgłowiączki w tym miejscu jest dość płytka, ale jej północne zbocze jest na tyle wysokie, by mogło stać się dobrym punktem oporu.

Od Kazania do Lubrańca wzdłuż Zgłowiączki ciągnęły się okopy, których relikty wciąż są dobrze widoczne w terenie. Tu i ówdzie można napotać nawet pozostałości po schronach ziemnych albo pozycjach strzeleckich. Choć obecnie na tym odcinku jest przeprawa przez rzekę, to jej znaczenie strategiczne raczej nie jest duże, więc planiści niemieccy na kolejny punkt oporu wybrali właśnie Gapiak.

Wybór tego miejsca jest nad wyraz zrozumiały – doskonała widoczność na szosę z Lubrańca w kierunku Kruszyna i Boniewa, na tacy most przez Zgłowiączkę i most przez Chodeczkę, która także ze względu na szerokość doliny i rozlewiska była naturalną barierą dla atakujących. Ofensywa od wschodu musiała tutaj dotrzeć i się zatrzymać.

Punkt oporu na Gapiaku składa się obecnie z 5 schronów. Pierwszy jest obecnie na skraju lasu kilkadziesiąt metrów od koryta rzeki. Znalezienie go nie stanowi problemu, bo jest on częściowo odkryty. Od niego niemal do samego Kazania możemy dojśc po reliktach transzei.

By odnaleźć drugi z "tobruków" trzeba ruszyć na północ polną drogą. Na pierwszym polu uprawnym po lewej stronie nieco wyżej od drogi zauważymy wystającego z gruntu Ringstanda. Rozciąga się z niego imponujący widok na dolinę Zgłowiączki i na wspomniane na wstępie drogi i mosty. A nie jest to wcale schron z nalepszym widokiem.

Odnalezienie kolejnego nie będzie już tak proste, trzeba ruszyć przez krzaki na południowy-zachód i omijając rozlewiska i strumyki wejść na ukrytą wśród nich łączkę i przejść ją w kierunku rzeki. W południowo-zachodnim narożniku tej łąki jest zakrzaczone niewielkie wzniesienie. Tam stoi nie zakopany "tobruk".

Z tego schronu trzeba teraz ruszyć w kierunku miasta. Na polu po prawej stronie polnej drogi są jeszcze dwa schrony. Jeden nieco niżej, drugi niemal na samym szczycie wzgórza – z tych schronów rozciągają się piękne panoramy na bardzo rozległy teren. Tu nie potrzeba dużej wyobraźni, by zrozumieć jakie walory obronne miał ten punkt.

Niestety mimo bliskości miasta nikomu nie przyszło do głowy wykorzystać go turystycznie. Co więcej ten punkt nie jest nawet wykorzystywany w celach edukacyjnych przez miejscowe szkoły. Przez 4 lata chodziłem do liceum oddalonego od Gapiaka o jakieś 800 metrów a nikt na lekcji historii nie wspomniał o tym. A przecież to tak piękne miejsce na lekcje plenerowe. Szkoda...